Wprowadzenie do badań nad trastuzumabem
Nowe badania dotyczące terapii opartej na trastuzumabie (RTmab) w leczeniu pacjentek z rakiem piersi HER2-dodatnim, które doświadczyły progresji choroby po leczeniu lapatynibem i kapecytabiną, dostarczają istotnych informacji na temat skuteczności tego podejścia. Rak piersi (BC) jest jedną z najczęstszych nowotworów złośliwych wśród kobiet na całym świecie, a około 20% przypadków charakteryzuje się ekspresją receptora HER2, co wiąże się z gorszym rokowaniem. Trastuzumab, jako pierwszy zatwierdzony lek anty-HER2, znacząco poprawił prognozy dla kobiet z rakiem piersi HER2-dodatnim. W przypadkach progresji choroby po leczeniu pierwszego rzutu, dostępnymi opcjami terapeutycznymi są trastuzumab deruxtecan i trastuzumab emtansine. Jednak w sytuacjach, gdy te terapie nie są możliwe, ponowne wprowadzenie trastuzumabu w połączeniu z chemioterapią może być rozważane.
Metodyka badania: Charakterystyka pacjentów
W badaniu retrospektywnym przeanalizowano dane 33 pacjentek z HER2-dodatnim rakiem piersi, które były leczone w ośrodku onkologii w latach 2010-2022. Pacjentki, które przeszły co najmniej jedną terapię opartą na trastuzumabie i doświadczyły progresji po leczeniu lapatynibem i kapecytabiną, otrzymały trastuzumab w dawce początkowej 8 mg/kg, a następnie w dawce podtrzymującej 6 mg/kg co 21 dni. Średni wiek pacjentek wynosił 47 lat, a najczęściej występującym podtypem histopatologicznym był rak przewodowy inwazyjny. Większość pacjentek (57%) miała dobre wyniki w ocenie wydolności (ECOG 0-1).
Wyniki leczenia: Skuteczność i przeżywalność
Wyniki leczenia wykazały, że w grupie pacjentek, które otrzymały terapię opartą na trastuzumabie, odnotowano 27% wskaźnik odpowiedzi obiektywnej (ORR) oraz 69% wskaźnik kontroli choroby (DCR). Mediana przeżycia wolnego od progresji (PFS) wyniosła 8,8 miesiąca, a mediana całkowitego przeżycia (OS) osiągnęła 20 miesięcy. Warto zauważyć, że nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w wskaźnikach PFS w zależności od różnych czynników, takich jak wiek, status ER, obecność przerzutów do mózgu, czy rodzaj chemioterapii stosowanej w połączeniu z RTmab.
Charakterystyka działań niepożądanych
W badaniu zaobserwowano łagodne do umiarkowanych działania niepożądane u 52% pacjentek, z czego 12% miało działania toksyczne w stopniu 3-4. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były toksyczności hematologiczne, co jest zgodne z wcześniejszymi doniesieniami na temat bezpieczeństwa terapii.
Dyskusja: Znaczenie terapii opartej na trastuzumabie
W praktyce onkologicznej ponowne wprowadzenie trastuzumabu może być korzystne, zwłaszcza po leczeniu lapatynibem. Nasze badanie potwierdza skuteczność terapii RTmab w grupie pacjentek, które doświadczyły progresji po leczeniu LC. Wyniki te są zgodne z wcześniejszymi badaniami, które wskazywały na potencjalne korzyści z ponownego wprowadzenia trastuzumabu. Z uwagi na ograniczoną ilość danych klinicznych dotyczących RTmab po leczeniu lapatynibem, nasze wyniki stanowią ważny wkład w literaturę i mogą przyczynić się do lepszego zrozumienia możliwości terapeutycznych w tej grupie pacjentek.
Podsumowanie: Nowe możliwości w terapii HER2-dodatniego raka piersi
Podsumowując, terapia oparta na trastuzumabie po progresji choroby po lapatynibie i kapecytabinie wydaje się być skuteczną opcją dla pacjentek z HER2-dodatnim rakiem piersi. Wyniki tego badania sugerują, że RTmab może być wartościowym podejściem terapeutycznym dla pacjentek, które nie mogą korzystać z nowszych leków z powodu działań niepożądanych lub wysokich kosztów.
Bibliografia
Khanmammadov Nijat, Doğan Izzet, Khishigsuren Bayarmaa, Azizy Abdulmunir, Saip Pinar and Aydiner Adnan. Rechallenge of trastuzumab-based therapy in HER2-positive breast cancer patients who progressed after lapatinib plus capecitabine. Medicine 2025, 104(6), 6497-500. DOI: https://doi.org/10.1097/MD.0000000000041468.
